Zawód pedagoga to profesja twórczego przewodnictwa na drodze rozwoju przede wszystkim dzieci i młodzieży. Toczący się natomiast spór o wychowanie stawia pedagogów przed skomplikowanym dylematem wyboru wartości zasadniczych i dotyczy odpowiedzi na pytanie: czy człowiek powinien być wierny podstawowym wartościom, czy też powinien poddawać się prądowi przemian? Czy powinien zmierzać ku źródłom, czy też nowym perspektywom, być wierny klasyce czy awangardzie? Z tych właśnie powodów, w naszej pedagogice studenci poszukiwać będą odpowiedzi na pytanie – dlaczego?, gdyż tylko wówczas żyć i wychowywać można z sensem. Ponadto pedagogika opiekuńczo-wychowawcza pozwoli na poznanie problematyki środowiskowych uwarunkowań procesu kształcenia i wychowania oraz metod kształtowania bądź przekształcania środowiska wychowawczego, mając przy tym na względzie dobro jednostki oraz uwzględniając wartości chrześcijańskie, narodowe i lokalne.
W trakcie I roku studiów obowiązuje wspólny program dla wszystkich specjalności, co pozwala na zdobywanie wiedzy
pedagogicznej i ogólnohumanistycznej m.in. z filozofii, antropologii, psychologii, socjologii, historii wychowania czy psychologicznych i społecznych podstaw edukacji.
Na II roku studiów rozpoczyna się kształcenie specjalnościowe m.in. z metod badań pedagogicznych, metod pracy opiekuńczo-wychowawczej, poradnictwa pedagogicznego, diagnozowania edukacyjnego, edukacji zdrowotnej czy współczesnych systemów opiekuńczo-wychowawczych.
W trakcie III roku studenci wybierają seminaria dyplomowe i obok pracy nad dyplomem dopełniają program studiów przedmiotami np. z metod pracy wychowawczej z dziećmi i młodzieżą, subkultur młodzieżowych, edukacji międzykulturowej, profilaktyki uzależnień, treningu twórczości, pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo lub z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz pracy z rodziną osoby dotkniętej niepełnosprawnością.
